Een half jaar geleden had ik het over de M in AMORC. Vandaag wil ik het eens over de O hebben. Orde. De Fama Fraternitatis het over de loffelijke Orde van het Rozekruis. Aan het begin van de twintigste eeuw waren er in Europa veel groeperingen die zich Roze(n)kruisers noemden en nog veel meer die verwantschap met of afstamming van de Rozekruisers claimden. De meerderheid daarvan gebruikt het woord Orde in de naam.

In de tijd dat de Fama Fraternitatis verscheen, waren er heel veel verschillende Ordes. Het merendeel bestaat nog steeds. Ze kunnen grofweg in twee groepen verdeeld worden, hoewel er behoorlijk wat overlap is.

Aan de ene kant zijn er de kloosterordes. Dat zijn groepen nonnen of monniken die strenge regels volgen en samenwonen in een convent of klooster. Een kloosterorde is meestal genoemd naar degene die de orderegels heeft opgesteld: de Benedictijnen volgen de regels van Benedictus, de Franciscanen volgen die van Franciscus van Assisi. Die regels maken de gemeenschap tot een orde.

De pausen en Europese vorsten hebben in de middeleeuwen en de eeuwen daarna ook allerlei ridderordes in het leven geroepen. Sommige zijn ontstaan uit groepen vechtersbazen die een gezamenlijk ideaal hadden, zoals bijvoorbeeld orde van Malta die ooit was opgericht om een ziekenhuis te beschermen. Andere zijn eretitels die verleend worden aan verdienstelijke lieden, zoals de orde van de Nederlandse Leeuw. En weer andere zijn verenigingen voor hooggeplaatste heren, zoals de orde van het Gulden Vlies. Het is overigens pas in de moderne tijd dat er ook vrouwen toegelaten worden tot ridderordes.

In de Fama Fraternitatis wordt beschreven dat Christian Rosencreutz een aantal broeders om zich heen verzamelt en dat zij samenwonen in een huis genaamd Sanctus Spiritus. Zij volgen daar zes leefregels. De broederschap der Rozekruisers is daarmee eerder een kloosterorde dan een ridderorde. Maar de zes simpele regels van de Rozekruisers lijken in niets op de dikke boeken met kloosterregels van de nonnen en monniken.

Orde heeft nog een andere betekenis. Het is het tegenovergestelde van wanorde. In die betekenis slaat het op de wetten van de natuur. Het woord Orde wordt alleen op de titelpagina van de Fama Fraternitatis gebruikt. In de tekst wordt verder alleen maar gesproken over de broederschap van de Rozekruisers. Christian Rozencreutz en zijn broeders bestudeerden het Boek M waarin de natuurwetten van de wereld worden behandeld. Zou het kunnen zijn dat de Orde van het Rozekruis niet over een groep mensen gaat, maar over onze leringen? Als we het op die manier bekijken, dan is onze Orde de ordening van de natuur. Deze orde is het geheel van wetten en principes van de Kosmos. Het is het boek M dat in stand gehouden wordt door het Rozekruis en dat wij via onze leringen, onze inwijdingen en onze eigen inzet doorgeven aan de volgende generaties.

Als wij er op deze manier naar kijken is de Rozekruisers Orde dus niet het geheel van regeltjes in onze handboeken en de hiërarchische structuur van onze wereldse organisatie, met een Imperator en Grootmeesters, enzovoorts. De Orde is de kennis die is opgeslagen in het boek M. En dat zijn niet alleen de natuurwetten waarover wij in onze monografieën leren. Het is ook alles wat niet op papier staat. Er zijn wijsheden die van mond tot oor worden overgedragen tijdens onze inwijdingen in de tempel. Er zijn openbaringen die u als lid in de stilte van uw meditaties, in uw dromen en als plotselinge ingevingen ontvangt en die alleen voor uzelf bedoeld zijn. En ook in onze gesprekken met mede-leden komen wij tot nieuwe inzichten.

Daarom is het ook zo nuttig om onze loges, chapters, pronaoi en de mystieke dagen en (on-line) atrium bijeenkomsten te bezoeken. Daar ervaar je dat wij een broederschap zijn. Daar vindt de uitwisseling plaats en tijdens onze convocaties kunnen wij ons verfrissen en inspiratie opdoen. Het sanctum-lidmaatschap is een eenzame weg. Een weg die door Spencer Lewis eigenlijk alleen maar bedoeld was voor leden die te ver van een lokale afdeling wonen. Zeker in het begin van uw studie is het juist fijn om anderen te hebben waarmee u van gedachten kan wisselen.