Onlangs schreef een lid mij met de volgende vraag: “Beste frater Michiel, Ik vraag me af of de orde AMORC de leden niet meer informatie kan geven wat betreft de komende tijden. […] Wij hebben het vermogen de tijdingen esoterisch en kosmologisch te begrijpen, wij kunnen de leden informeren welk plan de schaduwzijde uitrolt. Ik kan niet geloven dat de spirituele leiding van AMORC de akasha niet kan ontleden en geen zicht zou hebben op wat er op wereldschaal bezig is.”
In onze lessen worden enkele technieken behandeld om het geheugen van de wereld, de Akasha kronieken, te raadplegen. In dit wereldgeheugen staan alle gebeurtenissen uit het verleden opgeslagen. De toekomst is er niet mee te schouwen, want die is nog niet gebeurd. Maar door de geschiedenis te bestuderen, worden lijnen zichtbaar die vanuit het verleden via het heden naar de toekomst lopen. De toekomst staat niet vast. Wel zijn er al eeuwen enkele grote tendensen zichtbaar die allebei de neiging hebben tot in het extreme door te schieten en zo tot grootschalige ellende leiden.
De ene tendens is die van doorgeschoten idealisme dat onherroepelijk tot fanatisme leidt. De overtuiging van het eigen morele gelijk leidt steeds vaker tot volstrekte onverdraagzaamheid. In de Oudheid ging een oorlog over verovering met als doel grond, rijkdom en slaven te verwerven. Men was niet uit op bekering. In de vroege Middeleeuwen was de Kerk er van overtuigd geraakt dat iedere niet-Christen gedoemd was om voor eeuwig te branden in de hel. Om de mensheid dit akelige lot te besparen, begonnen de bekeringen ‘te vuur en te zwaard’, daarop volgden de kruistochten tegen ketters en andersgelovigen, de inquisitie en de heksenvervolgingen. De grote ‘-ismen’ van de Twintigste Eeuw: fascisme, nationaal-socialisme, communisme en radicaal salafisme, zijn hier een logisch gevolg van. De aanhangers van deze -ismen waren (en zijn nog steeds) volstrekt overtuigd van het eigen exclusieve gelijk en het totale ongelijk van iedere andersdenkende. Dit leidt steevast tot onderdrukking en moordpartijen.
De andere tendens is die van een steeds maar toenemend materialisme. In de Middeleeuwen was de overgrote meerderheid van de mensen nog intens spiritueel. Iedereen was er van overtuigd dat er een zichtbare èn een onzichtbare wereld waren. Net als de zichtbare wereld gevuld was met rotsen, planten, dieren en mensen, zo was de onzichtbare wereld gevuld met geestelijke wezens: engelen, overledenen, natuurgeesten en demonen. Vanaf de zeventiende eeuw kwam het materialisme op. (Ook weer een -isme!) Deze ideologie leert dat er maar één wereld is: de fysieke. In het materialisme is er geen God, er is geen hiernamaals, moraliteit is door de mens gemaakt en bewustzijn is een bijproduct van hersenactiviteit. Waar het materialisme toe leidt is dagelijks zichtbaar: de illusie van een volledig maakbare omgeving. Louis-Claude de St.-Martin schreef hier in zijn boek De Krokodil een allegorie over. De grote krokodil uit dat boek is verpersoonlijking van het materialisme. Inmiddels is de overheersing van dit materialisme in de Westerse wereld vrijwel volledig.
Het lijkt er op dat de mensheid op dit moment op net zo’n kruispunt staat als aan het einde van de Atlantische beschaving. De mensheid als geheel kan nu voor bewustwording kiezen of voor de ondergang van onze beschaving. Dit is te belangrijk om aan politici over te laten. Tenminste een vijfde van alle mensen moet er van doordrongen zijn dat er wat moet veranderen, voordat die verandering er kan komen. Daarom is het onze taak als mystici om ons eerst bewust te worden van wat ons materialistische economische model van ongebreidelde groei en verrijking van de allerhebzuchtigsten, met onze wereld doet. Dan is het aan de wetenschappers onder ons om de alternatieven te exploreren en een holistische benadering terug te vinden waarin alles weer met alles samenhangt. De tendens van egocentrisme en gebrek aan empathie uit het ik-tijdperk moet weer omgebogen worden richting solidariteit en saamhorigheid. Maar dat is geen fijne boodschap. Mensen houden niet van nuances, subtiele samenhangen en begrip. Angst, haat en wanhoop zijn veel makkelijker te prediken dan liefde voor de wereld en de medemens.
