“Ik draag bij aan de vrede, wanneer ik met verdraagzaamheid naar meningen luister die van de mijne verschillen of er zelfs lijnrecht tegenover staan.”

Zo staat het in onze Rozekruisers bijdrage aan de vrede.

In onze gesprekken in de onderafdelingen proberen wij enkele onderwerpen te vermijden, zoals godsdienst en politiek. Omdat dit onderwerpen zijn waarover mensen zeer stellige overtuigingen hebben, die sterk van elkaar kunnen verschillen, is het voor veel mensen moeilijk om met verdraagzaamheid naar de ander te luisteren. De bijna instinctieve reactie is om er tegenin te gaan als iemand iets zegt dat tegen je diepste overtuigingen ingaat. En dit gaat zelden over hele grote kwesties. Het zijn meestal juist de details waarover men zich het meeste kan opwinden.

Heeft de slang werkelijk gesproken in het paradijs? Blijkbaar was deze vraag zó belangrijk dat er een scheuring binnen de gereformeerde kerk over is ontstaan. Wat was er nou gebeurd? Een dominee vertelde tijdens een preek dat hij bepaalde dingen uit het oude testament, zoals een pratende slang, moeilijk uit te leggen vond. Eén van de toehoorders heeft daarover een klacht ingediend. Dit liep steeds hoger op. Uiteindelijk heeft de synode besloten dat de sprekende slang ‘een zintuiglijk waarneembare werkelijkheid’ is geweest. De dominees en kerkenraden die weigerden om dit besluit te ondertekenen zijn geschorst en afgezet. En ze zijn samen verder gegaan. Uiteindelijk liep dus de opmerking dat iets moeilijk uit te leggen was, uit op een kerkelijke afsplitsing.

Er is momenteel weer zo een moeilijk uit te leggen situatie. Het gaat hier om het overheidsbeleid ten aanzien van de Covid pandemie. Wereldwijd is er kritiek op het beleid van alle verschillende regeringen. Het coronabeleid is namelijk niet alleen een medische, maar vooral ook een politieke kwestie. En geen enkele regering doet het goed in de ogen van alle burgers. Als 80% van de bevolking er achter staat, is 20% het er mee oneens en andersom. Ook binnen onze Orde lopen de gemoederen hierover hoog op. Daarom is besloten dat wij het er tijdens onze bijeenkomsten beter niet over kunnen hebben. Ik zal aan de hand van een recent voorbeeld proberen uit te leggen waarom.

Wanneer wij met zijn allen in een conferentiecentrum bij elkaar komen, zoals op het afgelopen Convent, dan is het de wettelijke verplichting van dat conferentiecentrum om de QR-codes van de aanwezigen te controleren. Bij de evaluatie van het Convent bleek dat sommige leden het de Rozekruisers Orde AMORC kwalijk namen dat deze controle niet streng genoeg was, en andere leden namen het ons kwalijk dat er überhaupt controle was. AMORC heeft zich altijd op het standpunt gesteld dat Rozekruisers zich horen te houden aan de wetten van het land waar zij wonen. Maar het feit dat er gecontroleerd werd, en hoe streng deze controle was, had niets te maken met AMORC. Het conferentiecentrum voerde het beleid van onze overheid van dat moment uit. Dat enkele mensen zich aan die uitvoering ergerden is logisch, want je kunt het nooit goed doen in de ogen van iedereen.

Sommige leden nemen het AMORC kwalijk dat wij géén stelling nemen tegen de coronamaatregelen van de overheid. Bepaalde leden nemen het ons kwalijk dat wij zeggen dat Rozekruisers technieken nooit in de plaats mogen komen van reguliere geneeskunde. Enkele leden nemen het ons zelfs kwalijk dat wij hun stellige overtuigingen niet als enige waarheid aan de overige leden verkondigen. Maar een Rozekruiser is en blijft een wandelend vraagteken. Wij proberen onze leden juist aan te leren om niets op goed geloof aan te nemen.

Laten wij onze persoonlijke opvattingen over de corona en over de corona maatregelen niet projecteren op onze Orde en op onze broeders en zusters. Het onderwerp is politiek zwaar beladen en daarom is het een potentiële splijtzwam. De opmerking dat iets moeilijk uit te leggen is heeft een scheuring binnen de gereformeerde kerk veroorzaakt. Zó gevoelig liggen bepaalde kwesties.

Hoe gaan wij als Rozekruisers om met een pandemie?

Onze hele zesde Tempelgraad is gewijd aan ziekte en genezing. Daar en op diverse andere plekken in onze boeken en monografieën vindt u hoe een Rozekruiser zich kan verhouden ten opzichte van een medische kwestie. En de politiek daaromheen? De mening van AMORC daarover staat in onze Rozekruisers bijdrage aan de vrede: “Ik draag bij aan de vrede, wanneer ik met verdraagzaamheid naar meningen luister die van de mijne verschillen of er zelfs lijnrecht tegenover staan. Ik draag bij aan de vrede, wanneer ik bij het oplossen van geschillen mijn toevlucht neem tot overleg in plaats van geweld.”

Met de beste wensen voor Diepe Vrede,
Oprecht en Broederlijk,

Michiel Schillhorn van Veen