Vanuit mijn sanctum wil ik u het allerbeste wensen voor een gezond en gelukkig Rozekruisers jaar 3376! Zoals jullie weten loopt de Rozekruisers jaartelling van lente-evening naar lente-evening. Deze lente-evening of maart-equinox viel dit jaar op 20 maart. Maar waarom loopt ons jaar niet gelijk met het kalenderjaar? Dat is omdat de kalenderjaartelling eigenlijk niet logisch is. In de oudheid, bijvoorbeeld in het koninkrijk Rome en de daaropvolgende Romeinse republiek, was de lente-evening het begin van het jaar. Maar Julius Caesar heeft de kalender hervormd. Hij was degene die bedacht om het jaar te laten beginnen op 1 januari. Hij heeft ook de maand juli naar zichzelf genoemd. Een restant van de oude kalender zien we nog in de namen van de maanden september, oktober, november en december. Dit waren de zevende, achtste, negende en tiende maand.

Het punt waarop de zon op de maart-equinox opkomt verschuift langzaam ten opzichte van de vaste sterren. Dit gaat met ongeveer 1 graad per 72 jaar en de zon komt dus pas na ongeveer 25.900 jaar weer op hetzelfde punt in de dierenriem te staan. De geboortesterrenbeelden komen daarom niet overeen met wat er aan de hemel te zien is. Voor de astrologie begint op 21 maart het dierenriem teken Ram, terwijl de zon dit jaar op de equinox ergens in Vissen opkwam, al vrij dicht bij Waterman.

Frater Hero van der Horst heeft een aantal aantekeningenboekjes gekregen uit de jaren ’60 waarin onder meer beschreven staat hoe onze cyclus van 108 jaren opgebouwd is. Deze cyclus blijkt gebaseerd te zijn op hoe het lentepunt door de hemel beweegt. Dat wist ik nog niet. Onze cyclus bestaat uit twee perioden van ieder 108 jaar: een periode van naar buiten keren en een periode van verinnerlijking. Dit is samen 216 jaar en dat komt overeen met de tijd die de maart-equinox er over doet om drie graden op te schuiven.

Op 1 april 1915 heeft Dr. H. Spencer Lewis AMORC opgericht. Om te vieren dat dit precies 108 jaar geleden was, hebben de Imperator en de Grootmeesters een aantal historische plekken bezocht die met de Amerikaanse Rozekruisers en de oprichting van AMORC te maken hebben.

Het schip de Sarah Maria Hopewell vertrok uit de haven van Rotterdam in 1693 en kwam na een avontuurlijke reis in 1694 aan in Pennsylvania. Aan boord waren een veertigtal Rozekruisers, volgelingen van dominee Zimmermann, op zoek naar een plaats waar zij zonder vervolgingen vrij hun mystiek konden beoefenen. Zimmermann overleed in Rotterdam, vlak voordat het schip vertrok. Zijn opvolger Johannes Kelpius stichtte samen met zijn metgezellen in Philadelphia aan het riviertje de Wissahickon een gemeenschap van heremieten. De grot waar hij woonde en waar hij zijn boeken en zijn muziek schreef, bestaat nog steeds. Het is een fijne plek halverwege een heuvel met een mooi uitzicht. Wij hebben in die grot gemediteerd. Dit was een van de vele bijzondere ervaring die we mochten beleven tijdens onze pelgrimstocht.

Na de overgang van Kelpius is de gemeenschap verbrokkeld. Veel van de heremieten hebben zich aangesloten bij de nabijgelegen gemeenschap van Ephrata die in 1732 werd opgericht. Hier zijn zij verder gegaan met het schrijven van muziek, zich wijden aan mystiek en zich voorbereiden op de wederkomst van Christus. Deze gemeenschap blijkt tot ver in de 20^e eeuw te hebben bestaan. De laatste zuster is overleden in 2008. H. Spencer Lewis is daar meerdere malen geweest, heeft veel met de zusters en broeder gesproken en heeft onder meer het zusterhuis getekend. Een fors aantal van de gebouwen is bewaard gebleven en het is nu een heel mooi openluchtmuseum. Wij hebben daar een uitgebreide rondleiding gekregen en daarna mochten wij in de gemeenschapszaal een gezamenlijke mystieke oefening doen. Dit was voor ons allemaal een buitengewoon inspirerend moment.

De tweede dag bezochten wij de Church of the Village, een zeer actieve kerk in New York. Dit is de First Methodist Church waar H. Spencer Lewis als jongeman de openbaring kreeg die hem aanspoorde om op zoek te gaan naar de Orde van het Rozekruis. De kerk is nog steeds een heel belangrijk centrum van religieuze vrijdenkers en voorvechters van verdraagzaamheid, vrijheid en gelijke rechten voor iedereen. Ook hier hebben wij gezamenlijk gemediteerd en wij voelden duidelijk de aanwezigheid van de Meester die de jonge H. Spencer Lewis inspireerde.

Daarna reisden wij af naar de voormalige drukkerij waar op 8 februari 1915 negen Amerikaanse Rozekruisers bij elkaar kwamen om plannen te maken voor de oprichting van AMORC. Wij reden verder naar Leslie Hall, waar op 1 april 1915 de oprichtingsvergadering gehouden werd. Er waren 80 aanwezigen, waarvan er 50 meteen lid werden. Deze twee plekken waren helaas niet toegankelijk, maar wij hebben er wel even halt gehouden om vanaf de straat foto’s te maken. In de middag bezochten wij het museum van de beroemde schilder, mysticus en vredesactivist Nicholas Roerich. Het is een prachtige ervaring om vele tientallen van zijn schilderijen in het echt te zien. Het is net als met de schilderijen van de oude Hollandse meesters: geen enkele foto kan je voorbereiden op het echte werk. Roerich was een ware meester van het licht. Het licht op zijn schilderijen straalt werkelijk.

De derde dag bezochten wij het Rosicrucian Cultural Centre. Van hieruit heeft de Imperator een zoom meeting gehouden waar 2000 leden aan hebben deelgenomen. Helaas was zelfs dit niet voldoende capaciteit, want ik heb van meerdere leden gehoord dat het niet gelukt was om aan te haken. U kunt zijn toespraak online bekijken op www.amorc.org. Na het on-line gedeelte was er nog een forumbijeenkomst met de leden uit New York en een informele gelegenheid om met hen kennis te maken. De rest van de week was gewijd aan vergaderen en het maken van plannen voor de toekomst van AMORC. Het werd ons in deze week heel duidelijk dat AMORC aan de vooravond staat van een andere fase van werkzaamheid.

Het is niet zo dat we nu na een periode van openbaarheid, een periode van geheimhouding tegemoet gaan. Om in de 21^e eeuw te kunnen blijven bestaan moeten we ons niet in de verborgenheid terugtrekken. Maar we willen meer ‘verinnerlijken’, minder formalistisch worden dan we in het verleden soms waren. De warme weg naar wijsheid zoals wij die in ons taalgebied hebben geformuleerd, is onderdeel van een wereldwijde beweging naar een meer persoonlijke beleving. Wij zijn een gemeenschap van gelijkgestemden, van zoekers die samen op weg zijn.

Het internet is niet meer weg te denken. Er zijn geen geheimen meer, alles is te vinden, maar op het internet staan rot, rijp en groen door elkaar. Wat AMORC uniek maakt is onze systematische aanpak. Onze hiërarchie, onze traditionele leringen, onze ceremonies en rituelen zijn allemaal middelen tot een doel. Het zijn ònze middelen en we hebben er groot respect voor, maar ze moeten geen doel op zich worden. Ons doel is namelijk om alle Rozekruisers te helpen zelf het mysterie te ervaren, om zelf Meester te worden. We zijn allemaal op weg naar het midden van die cirkel, of de top van die berg. Het maakt in feite niet uit in welke graad je studeert, hoe lang je al lid bent of welke titel je draagt. We zijn allemaal zoekers, broeders en zusters, studenten van het Rozekruis. En we zijn er voor elkaar.