Nu wil ik het eens met u hebben over iets wat niets te maken heeft met de huidige Covid-situatie, maar wel met het materialisme van deze tijd.

Ik heb een nieuw woord geleerd: ‘ontspullen’. Dat is het wegdoen van dingen. Ik ben daar helemaal niet goed in. Ik ben ook maar een mens. Het gevolg is dat ik een werkkamer had waarin ik amper rond kon lopen. Volstrekt onoverzichtelijk voor een buitenstaander, maar ik wist zelf wel van alles precies waar het lag. Dus als ik iets nodig had, kon ik het meestal makkelijk vinden. Het gaat natuurlijk om spullen waar ik geen afscheid van kan nemen. Zoals 8 meter dozen met dossiers waarvan de wetgever vindt dat ik ze 20 jaar moet bewaren. Mijn duikspullen. 30 meter boeken die ik niet weg wil doen. Een oud toneelharnas.

Een groter huis lijkt dan een goede oplossing. Ik woon in een bovenhuis en een jaar geleden waren wij in de gelegenheid om de begane grond er bij te kopen. Ik heb de begane grond als praktijkruimte ingericht. Nu zit alles weer in kasten en van die grote plastic opbergdozen. Heerlijk. Mijn werkkamer is weer van mij, in plaats van van mijn spullen.

U hoort vast een ‘maar’ aankomen. Dat is er inderdaad. Het was namelijk de bedoeling om de praktijk ook aan collega’s te verhuren. Helaas brak Corona uit en daarom is dat niet doorgegaan. Wij wonen nu met zijn tweeën in een enorm huis. Er is dan wel genoeg ruimte voor alle spullen, maar het is in feite gewoon te groot en ook te duur voor twee personen. Dus hebben we een nieuw huis gekocht. Buiten Leiden, veel goedkoper, en met hetzelfde woonoppervlak als ons bovenhuis. Maar ‘hetzelfde woonoppervlak’ betekent ook weer minder ruimte voor mijn spullen.

Het probleem is weer terug. En dan is een verhuizing een goed moment om alles weer eens door je vingers te laten gaan. Hoeveel wetsuits heeft een mens nodig? Ik duik feitelijk alleen nog maar in de tropen. Dus een 3 mm pak voor de Cariben en 5 mm voor de Rode Zee. En mijn drysuit voor die éne keer per jaar dat ik als stand-by duiker tijdens een zwemwedstrijd in de Singel lig. De koud-water wetsuits kunnen naar nieuwe leden van de duikvereniging. Dat scheelt al twee verhuisdozen. De romans die ik nooit meer zal lezen, en die De Slegte niet wilde hebben, daar bleek De Boekenzolder heel blij mee te zijn. Dat scheelt weer 4 meter plankruimte. Mijn oude dossiers, daar kan ik een opslagbox voor huren. Het harnas, daar kan ik een toneelvereniging heel blij mee maken.

Omdat ik het vorig jaar allemaal al gesorteerd heb, en het nu netjes opgeborgen is, is het veel makkelijker om er een oplossing voor te bedenken. Toen het allemaal nog op stapels lag en aan rekken hing, was het onmogelijk om een begin te maken. Er was gewoon niet genoeg vloeroppervlak meer om te beginnen met sorteren. Het was letterlijk te veel. Maar nu heb ik de ruimte om dingen weg te doen.

Wellicht zitten enkelen van u met hetzelfde probleem. Een begin maken is het moeilijkste. En het is moeilijk afscheid te nemen van dingen waar nog sentimentele waarde aan zit. Maar als je eenmaal begonnen bent, dan is ieder stapje een moment van opluchting.

Type eens ontspullen’ in op uw zoekmachine. Overal op het internet zijn tips te vinden. Probeer de tips uit, die bij u passen. De belangrijkste tips waren voor mij deze drie vragen. Vraag 1: “Maakt het me blij?” Zo ja, bewaren! Zo nee, vraag 2: “Heb ik het nodig?” (2a; “Heb ik het ding het afgelopen jaar gebruikt?” 2b: “Heb ik een bewaarplicht?”) Zo ja, bewaren of opslaan! Zo nee, vraag 3: “Maak ik er iemand anders blij mee?” Zo ja, breng ik het naar de Kringloop, zet ik het op Marktplaats of moet het naar de Milieustraat? Zo nee, weggooien!